Σάββατο 28 Ιουνίου 2014

Είναι πλάνα τα σύννεφα...

































  



Δεν έχω φτερά αλλά μπορώ να κλείσω τα μάτια.
Να περιπλανηθώ και να ταξιδέψω.
Δεν κοστίζουν τα όνειρα. 
Κι οι πτήσεις είναι δωρεάν.
Τόσο καιρό εδώ κάτω ανταμώνω μίζερα βλέμματα.
Δεν έχω παρά να διαλέξω ένα σύννεφο κι εκεί 
να σκαρφαλώσω.
Μονάχα μην παρασυρθώ απ' το κουβάρι του χρόνου.
Μόνο αυτό με τρομάζει. Το λάθος σύννεφο.
Είναι κάτι σύννεφα που σε ξεγελούν.
Εσύ τα εμπιστεύεσαι κι εκείνα διασκεδάζουν.
Τους λες "έβδομο ουρανό παρακαλώ!"
Κι αυτά τραβούν γραμμή για τα βροχερά απομεσήμερα.
Μια στιγμή μετά είσαι ποτάμι που κυλάς προς τη θάλασσα.
Αλλά έχω λάβει τα μέτρα μου.
Μαθαίνω σιγά-σιγά. Εκπαιδεύομαι.
Τίποτα δεν αφήνω στην τύχη. 
Εγώ. Πρώτα εγώ.
Τα όνειρά μου περνούν από σαράντα κύματα.
Κι ύστερα αρχίζω την απογείωση. 
Δεν παλεύεται αλλιώς. 
Πριν σκουριάσω απότομα ερήμην μου.
Οι ευκαιρίες είναι στιγμές. 
Κι οι στιγμές ευκαιρίες.
Κι υπάρχουν τόσα πλάνα σύννεφα εκεί πάνω...

Προϊόν Πνευματικής Ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται Ρητά Η Αντιγραφή Και Η Αναδημοσίευση
Υ.Γ Κάποια στιγμή το είχα αναρτήσει και στο άλλο μου blog, αλλά, επειδή αγαπώ ιδιαίτερα αυτήν την φωτογραφία,  το μετέφερα κι εδώ. 

_____________ Μια Πέτρα ___________________________________________ Foto ________________________________


Τρίτη 24 Ιουνίου 2014

Αδέρφια μου, αλήτες, πουλιά!...





































Κάτσε να σκεφτώ, 
προς τα που μου είπε 
να πάω;...


Πάει, μου σάλεψε θαρρώ!

Να δεις, πως φεύγουν από δω;
Που είναι αυτό το μέρος,
που μου 'παν πως πηγαίνουμε 
σαν έρχεται το θέρος;
Άσε που δεν θυμάμαι πια 
καθόλου Γεωγραφία!
Αμερική πηγαίνουμε
ή μήπως στην Ασία;
Πάει, μου σάλεψε θαρρώ.
Αλτσχάιμερ το είπαν
οι άνθρωποι που μίλαγαν
πριν λίγο όταν βγήκαν,
έξω από το σπίτι τους 
κι έκατσαν από κάτω
απ' τα καλώδια του οτέ
και λίγο παρακάτω.
Καλά! Εκουζουλάθηκα!
Που ακούστηκε, πουλί
να μη θυμάται τίποτα,
μα να γλυκολαλεί
ολημερίς σαν παλαβό,
αλλά άμα το ρωτήσεις
"σαν έρχεται καλοκαιριά
που πας να κατοικήσεις;"
Σωθήκαμε! Την έβαψα!
Θα κάνω προς Ασία
κι αν είναι λάθος η διαδρομή
κι έκανα μαλακία,
με βλέπω να 'ρχεται χιονιάς
κι ακόμα να κοιτάζω
τον χάρτη αποδήμησης
χωρίς να τον σκαμπάζω!
Petra












Θερινός άγγελος

Θα ’θελα να ’μουν βράχος στης πυρόξανθης ακρογιαλιάς την άκρη,
να μην με σαρώνει ο λυγμός, να φτερουγίζει μακριά μου κάθε δάκρυ.
Ευφορία να γεύομαι μες στην μυροφόρα αγκαλιά του θερινού αγγέλου,
να γαληνεύω στον παφλασμό του κύματος, 
στο γλυκοφίλημα της αψιάς αμπέλου.
Ρωτώ τον ήλιο αν θα ’χει κάποια αξία η αναμονή στο πυρωμένο χαμόγελό του,
αν φέρει απρόσμενα φλόγες ελπίδας ποθητής 
στο σώμα το λαμπρό του.
Ουρανό και θάλασσα ν’ αψηφώ δίχως δισταγμό, μου αποκρίθηκε μεμιάς,
αν ολόγιομους καρπούς αποζητώ , επέμεινε: 
«Με όραμα το θέρος να κοιτάς!».
Στης πανσελήνου τον ιστό ακόλουθος να ορκιστώ ως άνθρωπος μονάχος
κι αν ταπεινός αποδειχθώ, τον κόσμο θα λυτρώσω 
απ’ τα δεσμά σαν ένας άλλος Βάκχος!
Γλαύκη


Με τις συμμετοχές μας από το Συμπόσιο  βγαίνουμε σήμερα στο σεργιάνι η Petra και η Γλαύκη με το 19 και το 4 αντίστοιχα, όπως λάβαμε μέρος άλλωστε. Ευχαριστώ πολύ την άστεγη Φίλη Γλαύκη για την σημερινή της παρουσία εδώ και εύχομαι σύντομα να φτιάξει μια μπλογκοστέγη, έτσι όπως την επιθυμεί κι όπως της αξίζει! Για την ιστορία πάντως, όταν ανακάλυψα την φωτογραφία με το πουλάκι, έψαχνα να βρω κι ένα ποιηματάκι 
κι έτσι, πρώτα γράφτηκε το: "πάει, μου σάλεψε θαρρώ"  κι έπειτα αποφάσισα να το στείλω στο συμπόσιο :)
Για την ιστορία επίσης, το ποίημα μου πήρε τον ιλιγγιώδες αριθμό ψήφων 1 (Σοφία σ' ευχαριστώ) κι αυτό, από απλή περιέργεια και μόνο!

_________________________  Μια Πέτρα ____________________________ Foto __________


Τετάρτη 18 Ιουνίου 2014

Ούζο όταν πιεις...

































Μα δεν είναι το πρώτο πράγμα που σου έρχεται στο μυαλό, μαζί με το καλοκαίρι και τη θάλασσα; Περιμένοντας -αρκετοί από εμάς- το... κανονικό καλοκαίρι (αφού αυτό που επικρατεί μέχρι τώρα είναι ολίγον 
τι ιμιτασιόν), είπα να σας ανοίξω την όρεξη με μια φωτογραφία. Εμένα προσωπικά μου τρέχουν τα σάλια. Όχι μόνο για το ούζο. Για το μεζέεεε! Φάτε μάτια ψάρια στην κυριολεξία! Λοιπόν, για να μην μου κουρά-ζεστε σήμερα, το μόνο που θέλω από σας είναι το εξής: είστε δίπλα στο κύμα, και μπροστά σε ένα τραπέζι με ουζάκι και παγάκι. Ποιο μεζέ θα παραγγείλετε;; Εγώ "πετάω" στο τραπέζι ένα καλαμαράκι τηγανιτό κι αφήνω τα παρακάτω σε σας! Α! Μουσική υπόκρουση παρακαλώ!

______________________ Μια Πέτρα ___________ Foto ______________________________________


Σάββατο 14 Ιουνίου 2014

Γαϊδούρια...



















Τόσο έξω από την ευρωπαϊκή πραγματικότητα, οι εκλογές σε μια χώρα όπως το Αγφγανιστάν, γίνονται με αιματηρά επεισόδια, αλλά και πρωτόγονους τρόπους. Τα γαϊδούρια εργάζονται σκληρά, μεταφέ-
ροντας κάλπες και εκλογικό υλικό σε μέρη που δεν είναι προσβάσιμα από τον δρόμο. Οι φωτογραφίες είναι ενδεικτικές, απεικονίζοντας εικόνες, που εμείς οι...Ευρωπαίοι δεν μπορούμε ούτε να τις διανοηθούμε...  ____________ Μια Πέτρα _________ Foto Foto Foto ______________         


Πέμπτη 12 Ιουνίου 2014

Σοκάκια...










































Στης ζωής σου τα σοκάκια εμπερδεύτηκα
Και στα μάτια σου τα πλάνα ξενιτεύτηκα..

Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος

Οι δρόμοι της Ελλάδας είναι τα σοκάκια της στις νησιώτικες γειτονιές, μια νύχτα με γιασεμί ή ένα μεσημέρι με φίλους στο γνωστό ταβερνάκι. Οι δρόμοι της Ελλάδας θα έπρεπε να είναι 
τα ανέμελα σοκάκια της στις νησιώτικες γειτονιές, με τα σπίτια να ξεχειλίζουν μυρωδάτα γεμιστά στο φούρνο, φέτα και ουζάκι.

Άσε λίγο τα μάτια της ψυχής σου να σε οδηγήσουν σ' αυτό 
εδώ το σοκάκι, να γίνεις ο πέμπτος της παρέας και να πιεις 
το καφεδάκι σου, κάτω από τον ίσκιο αυτών των ευλογημέ-
νων δέντρων... _____ Μόλυβος Λέσβου__________ Μια Πέτρα ______ Foto ______

Δευτέρα 9 Ιουνίου 2014

Τα δέντρα είναι ποιήματα...



Τα δέντρα είναι ποιήματα που γράφει η γη προς τον ουρανό.
Και εμείς κόβουμε τα δέντρα και τα κάνουμε χαρτί,
για να καταγράφουμε την κενότητα μας… Χαλίλ Γκιμπράν

_______________ Μια Πέτρα ____________________________________________________________________


Παρασκευή 6 Ιουνίου 2014

Γεννημένη για να ποζάρει!...




















































































Όταν μια μικρή ταλαντούχα ποζάρει σε...αναγεννησιακούς πίνακες!

Ο Bill Gekas είναι από τους φωτογράφους που αγαπούν ιδιαίτερα τα έργα κλασικών ζωγράφων όπως οι Vemeer και Rembrandt. Επιθυμία του ήταν να αναπαραστήσει τη δουλειά τους μέσω από τον φακό του αλλά δεν ήξερε τον τρόπο... μέχρι που έβαλε την... 6χρονη κόρη του σε πρώτο πλάνο. Ο Bill Gekas και η κόρη του έχουν κερδίσει πολλά βραβεία για τη δουλειά τους, και όχι άδικα, μιας και η μικρή μεταφέρει με την εκπληκτική έκφρασή της πολλά από τα στοιχεία εκείνης της εποχής. (Πηγή) Κι εδώ μια συνέντευξη του μπαμπά/φωτογράφου

__________________ Μια Πέτρα __________________________________________________________



Τετάρτη 4 Ιουνίου 2014

Διασχίζοντας τις χιονισμένες Άλπεις...






Η Ελβετία είναι μια από τις πιο ωραίες ευρωπαϊκές χώρες που έχω δει. Την έχω γυρίσει ολόκληρη (άλλωστε δεν είναι μεγάλη χώρα) με πολλούς βαθμούς υπό το μηδέν και έχω κάνει εκεί Πρωτοχρονιά. Το κλου σε αυτό το ταξίδι, ήταν μια ολόκληρη ημέρα με τρένο, διασχίζοντας τις χιονισμένες Άλπεις. Το Γκστάαντ, αλλά και το Νταβός, είναι δυο από αυτές τις πόλεις που επισκέφτηκα με το τρένο. Αν με ρωτήσεις αν θα μπορούσα να ζήσω σε αυτή τη χώρα, θα σου απαντούσα ναι, καθώς είναι από τις πιο μαγευτικές χώρες που έφτιαξε η φύση, αν και το κρύο είναι ένας ανασταλτικός παράγοντας για εμένα που είμαι κρυουλιάρα του κερατά! Ναι, σιγά μην είναι μονάχα αυτός ο ανασταλτικός παράγοντας! Χωρίς χρήμα δεν ζεις σ' αυτόν τον τόπο. Είναι ομολογουμένως η πιο κυριλέ χώρα της Ευρώπης. Και μη μου πεις πως μου 'ρθε μια...καλοκαιρινή ημέρα στο μυαλό η Ελβετία. Για κοίτα λίγο έξω από το παράθυρο σου σήμερα και τα ξαναλέμε! Αν έχεις καμιά απορία περί Ελβετίας, ρώτα με κι αν θυμάμαι ή γνωρίζω, θα σου πω... 

_____________ Μια Πέτρα ____________________________________________________________________________________

Κυριακή 1 Ιουνίου 2014

Ποιος ήτανε πριν από μένα μέσα στο σαλονάκι σου;...











Μόλις φάγαμε τη σκόνη της άνοιξης. Το καλοκαίρι είναι προ των πυλών. Τώρα τι σόι καλοκαίρι είναι αυτό, με την λασποβροχή και τις μπόρες, πρώτη μούρη στο Καβούρι, άγνωστον! Με τον καημό ότι θέλουμε να αλλάξουμε κάτι, όσο πιο ανώδυνα γίνεται, ας πάρουμε καμιά ιδέα διακόσμησης. Στην τελική, φάτε μάτια ψάρια! Από Μια Πέτρα φιλιά πολλά και καλό καλοκαιρινό-που-λέει-ο-λόγος μήνα μπλογκόπαιδα!

_________ Μια Πέτρα _______ Foto ___ Foto ___ Foto ___ Foto _________________________________