Σινεμά "ο Παράδεισος"...

"ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ CINEFIL" είναι μια ιδέα για κινηματογραφικό "παιχνίδι" του φίλου Γιάννη με το παρακάτω ερωτηματολόγιο:

ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ ΣΑΣ ΑΝΤΡΑΣ ΞΕΝΟΣ ΗΘΟΠΟΙΟΣ

Τομ Χανκς, γιατί έχει ταλέντο και είναι μια γλυκιά και ήπια παρουσία.

ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ ΣΑΣ ΑΝΤΡΑΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΗΘΟΠΟΙΟΣ

Διονύσης Παπαγιαννόπουλος, γιατί ήταν μεγάλο ταλέντο και σε κερδίζει κάθε φορά από την πρώτη έκφραση του προσώπου του.

ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΣΑΣ ΓΥΝΑΙΚΑ ΞΕΝΗ ΗΘΟΠΟΙΟΣ

Νάταλι Πόρτμαν, γιατί με είχε κερδίσει από την πρώτη της ταινία, στην οποία ήταν παιδί, το «Leon» και εξακολουθεί να με εντυπωσιάζει με τις ερμηνείες της. Την απόλαυσα στο «V for vendetta».
ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΣΑΣ ΓΥΝΑΙΚΑ ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΗΘΟΠΟΙΟΣ

Μαρία Ναυπλιώτου, γιατί συνδυάζει την κλασική ομορφιά που επιβάλλεται με άνεση και την πολύ καλή υποκριτική.
ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ ΣΑΣ ΞΕΝΟΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ

Ζαν-Λικ Γκοντάρ, γιατί ήταν ανατρεπτικός για την εποχή του και πήγε τον κινηματογράφο πολλά βήματα μπροστά.
ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ ΣΑΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ

Παντελής Βούλγαρης, γιατί προβληματίζει μέσα από το συναίσθημα της ανθρώπινης ψυχής με τρόπο διακριτικό κι όχι κραυγαλέο.
ΑΝ ΗΜΟΥΝ ΗΘΟΠΟΙΟΣ, ΠΟΙΟ ΡΟΛΟ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΥΠΟΔΥΘΩ ΑΠΟ ΠΟΙΑ ΤΑΙΝΙΑ

Την Mathilde (Audrey Tautou) στο Un Long Dimanche de Fiancailles (2004) (Οι ατέλειωτοι αρραβώνες) τουJean-Pierre Jeunet, γιατί ο ρόλος συνδυάζει την ευαισθησία και την ψυχική δύναμη. Θα έπαιζα ευχα-

ρίστως και τον ρόλο της Αμελί, γιατί είναι φατσούλα καθημερινή και παραμυθένια ταυτόχρονα.

ΠΟΙΑ ΤΑΙΝΙΑ (ΕΛΛΗΝΙΚΗ ή ΞΕΝΗ) ΕΠΙΘΥΜΩ ΠΟΛΥ ΝΑ ΔΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΕΧΩ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ

Την «Μικρά Αγγλία», γιατί πέρσι έφτασα καθυστερημένα στον κινηματογράφο, κάτι που δεν συνηθίζω, και είχαν πουληθεί όλα τα εισιτήρια…!
ΒΓΑΛΤΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΑΣ: ΠΟΙΑ ΤΑΙΝΙΑ ΚΙΝΟΥΜΕΝΩΝ ΣΧΕΔΙΩΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΔΩ

Έχω δει άπειρες ως παιδί κι ως ενήλικας με παιδί! Όμως επιμένω να βλέπω τον WALL-E (ΓΟΥΟΛ-Ι), γιατί είναι μια εξαιρετική ταινία για μικρούς και μεγάλους, βραβευμένη με την Χρυσή Σφαίρα και το Όσκαρ καλύτερης ταινίας κινούμενων σχεδίων. Γιατί και τα ρομπότ έχουν ψυχή και σώζουν την ανθρωπότητα!

ΠΟΙΑ ΤΑΙΝΙΑ ΕΧΕΤΕ .....ΛΙΩΣΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΒΛΕΠΕΤΕ και ΓΙΑΤΙ ;

«Πολίτικη Κουζίνα», γιατί είναι μία και μοναδική…!!!!

{ Τα παραπάνω είναι ενδεικτικά, διότι μου αρέσουν πολλοί και πολλά, αλλά έπρεπε κάποιους να επιλέξω! 

Όμως και η παράθεση των παραπάνω χαρακτηρίζεται από ποικιλία… δεν έχετε παράπονο!}

Και μια πρόταση για Θέατρο: Για όσους επιθυμούν να παρακολουθήσουν με τα μικρά τους «αγγελοδιαβολάκια» μια πολύ έξυπνη παιδική παράσταση, θα τους πρότεινα ανεπι-φύλακτα τον «Ονειροφάγο» στο θέατρο Skrow (κλικ!) στο Παγκράτι. Αν και παρευρίσκονται πολλά παιδιά μικρών ηλικιών (3, 4, 5 ετών – κάνει και για μεγαλύτερα), δεν «κουνιέται φύλλο»! Μια λιτή αλλά έξυπνα δοσμένη δουλειά από άποψη σεναρίου, σκηνοθεσίας, υποκριτικής, σκηνογραφίας, ενδυματολογίας, μουσικής, φωτισμού και πολύ καλής συνερ-γασίας όλων! Μικροί και μεγάλοι φεύγουν τόσο ευχαριστημένοι που θα ήθελαν να έχει συνέχεια…

*Ευχαριστώ θερμά την Πέτρα για την πρόταση και την φιλοξενία και τον Γιάννη για την περίφημη ιδέα!!! Μας δίνουν και πάλι την ευκαιρία να χαρούμε και να γνωριστούμε περισσότερο! ~~Γλαύκη~~

*Γράψτε μου αν θέλετε, όποιον αγαπημένο ηθοποιό, 
αγαπημένη ταινία, αγαπημένο σκηνοθέτη, έχετε κι εσείς! 

Υ.Γ Σήμερα φιλοξενείται και γράφει η Γλαύκη, η οποία και θα απαντά στα σχόλια σας! Ευχαριστώ Γλαύκη! Mia Petra


_________________ Μια Πέτρα ________________________ Foto Google __________________________

Τα όμορφα χωριά όμορφα χρωματίζονται...

Στα ταξίδια μου -ανά τον κόσμο- έχω συναντήσει πολύ ωραία χωριά. Έτσι κι αλλιώς, θεωρώ πως τα χωριά σε κάθε χώρα, είναι η σφραγίδα 

της και "αποκαλύπτουν" πολλά για τη νοοτροπία και τον τρόπο ζωής 

τού κάθε τόπου. Είναι σίγουρο πως δεν θυμάμαι {δυστυχώς} όλα τα όμορφα χωριά που έχω δει στη ζωή μου, τόσο στην Ελλάδα, όσο 

-κυρίως- στο εξωτερικό. Ωστόσο, είναι κάποια  χωριά, που είχαν πολύ πιο ιδιαίτερα "χαρακτηριστικά" από κάποια άλλα και σίγουρα, έγρα-

ψαν ανεξίτηλα στη μνήμη μου.

Ας πούμε -όσο κι αν την κατηγορούμε, ελαφρά την καρδία- από τα πιο ωραία χωριά μακράν, έχει η Γερμανία. Με απίστευτα περιποιημένους κήπους, αλλά και...εξωτερικούς τοίχους! Γεμάτους ζωγραφιές και καλ-

λιτεχνικές πινελιές, που σε αφήνουν άφωνο! Όπως επίσης η Ελβετία, αλλά και η Ιταλία και το Μαρόκο, με πολλά χρωματιστά σπίτια, όσο και ζωγραφισμένα περίτεχνα, με περισσή φαντασία!

Ωστόσο σήμερα, λέω να δούμε μαζί το Zalipie της Πολωνίας, το οποίο δεν έχω επισκεφτεί, αλλά τώρα που το είδα, δεν βλέπω την ώρα! Όχι, πες μου κι εσύ: έχω άδικο; Όλα ξεκίνησαν από τα πολύ παλιά χρόνια, όταν οι γυναίκες του χωριού έπρεπε να ασπρίζουν και να ασβεστώνουν τους τοί-

χους διαρκώς, για να "γλιτώσουν" από τον καπνό που έβγαζαν οι σόμπες και τα τζάκια. Τώρα πια όμως, το Zalipie αποτελεί ένα από τα ωραιό-

τερα αξιοθέατα της Πολωνίας. Μεταξύ μας, το εσωτερικό των σπιτιών το βρίσκω πολύ κιτς για τα γούστα μου! (Εδώ!)

Εσύ, για πες ένα χωριό στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό που το λάτρεψες! 

Αν δεν με απατά η όραση μου, αυτός ο σκύλος είναι...δρώμενο! Χαχα! :)

_________________ Μια Πέτρα ___________ Zalipie _____ Foto Google _____________________________

Παραμύθια...

Μια φορά και έναν καιρό υπήρχε ένα όμορφο χωριουδάκι στην κορυφή ενός πολύ, πολύ, πολύ ψηλού βουνού. Ήταν τόσο ψηλά αυτή η κορυφή του βουνού που τα σύννεφα σκέπαζαν τους δρόμους, τα δέντρα, τα χωράφια και τις στέγες.

Ήταν τόσο ψηλά αυτή η κορυφή του βουνού, που τα σύννεφα έμπαιναν μέσα στα σπίτια, από τα παράθυρα και τις καμινάδες. Τα παιδιά χαιρόντουσαν πολύ με αυτό που συνέβαινε, γιατί μαζί με τα σύννεφα έμπαιναν και πολλά πουλιά. Αγριόχηνες, χελιδόνια… και όσα αποδημούσαν για θερμότερες χώρες!Όλα φαινόντουσαν ωραία για τα παιδιά! Άλλα έπαιζαν κρυφτό στις γειτονιές, άλλα μάζευαν σύννεφα σε βάζα, άλλα έπαιζαν με τα πουλιά που έμπαιναν στα σπίτια τους... Συνεχίζεται εδώ!...

Μια φορά κι έναν καιρό, στο διαδικτυακό μου ταξίδι, συνάντησα την κυρία Έλλη-Λιάνα Ιωαννίδου. "Με λένε Έλλη-Λιάνα Ιωαννίδου και είμαι γραφίστας εικονογράφος. Μου αρέσει να γράφω και να Εικονογραφώ ιστορίες για παιδιά. Φτιάχνω κατασκευές με ξύλα που βρίσκω στην θάλασσα και τα ζωγραφίζω με ακρυλικά χρώματα". Η σελίδα της με απορρόφησε, ούτε ξέρω κι εγώ για πόσες ώρες! Πολύ καλά καταλάβατε. Τόσο τα παραμύθια της, όσο και η εικονογράφηση τους, μου τράβηξαν τόσο πολύ την προσοχή, που απέμεινα να τα διαβάζω με τις ώρες και να χαζεύω τις ζωγραφιές της, σαν μικρό παιδάκι!

Μα κοίτα αυτές τις εικόνες. Είναι από "τα πλεκτά της γιαγιάς". Δεν είναι υπέροχες; Κάθε εικόνα έχει τέτοιες...πλεκτές λεπτομέρειες, που απλά, είναι να παρακαλάς να ξαναγίνεις παιδί. Ε, λοιπόν, με την κυρία Έλλη-Λιάνα Ιωαννίδου, αυτό δεν είναι καθόλου δύσκολο! Ιδού η σελίδα της και η συνέχεια αυτής της υπέροχης παραμυθοατμόσφαιρας!...

Υ.Γ Για την σημερινή παρουσίαση, έχω λάβει γραπτή άδεια από την -ιδιαιτέρως ευγενική- κυρία Ιωαννίδου, την οποία και ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου! Κλικ!  Πες μου ότι δεν έχεις αγωνία για τη συνέχεια του παραμυθιού!

____________________________________________________________ Μια Πέτρα _____________