Σάββατο 27 Δεκεμβρίου 2014

Λεωφορείο "ο πόθος για το όνειρο"...




















































Κρυμμένοι φαινομενικά πίσω από μια (υποκειμενική) πραγματι-
κότητα, περνάμε τις ημέρες των γιορτών, ως αόρατοι... Δεν θέλουμε 
(όσο γίνεται) να μας ενοχλήσει κανείς, καμία σκέψη, κανένα πρόβλημα. Φυσικά αυτό δεν είναι εφικτό, κι έτσι ο μόνος(;) τρόπος διαφυγής είναι τα στολίδια. Ένα στολίδι περικλείει μέσα του μια δική του αλήθεια, ένα παραμύθι, μια ανάμνηση ανέμελης ζωής, από τότε που όλη μας η ζωή κυλούσε μέσα από αστραφτερές μπάλες και παιχνίδια φαντασίας.
Δεν υπάρχει ευκολότερο πράγμα από το να ξεγελάει κανείς τον εαυτό του. Γιατί ό,τι επιθυμούμε...πρόθυμα και το πιστεύουμε. Η πραγματικότητα, όμως, πολλές φορές είναι διαφορετική... *Δημοσθένης*
Οι άνθρωποι δίνουν περισσότερη αξία σ' αυτό που επιθυμούν και δεν 

το αποκτούν, από όση πραγματικά αυτό έχει... *Ουίλιαμ Σαίξπηρ*
...κι έτσι -με επιθυμίες- κυλάει η εορταστική παρένθεση... Το λεωφορείο "ο πόθος για το όνειρο" ξεκίνησε στις 25 του μήνα...

_________________ Μια Πέτρα _______________________ Foto Google ____________________

Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2014

Κάτω από το δέντρο...πες μου τι θέλεις να βρεις!




















































































Αφού τα είπαμε ρε μάνα μου! Θα μπούμε σε κλίμα γιορτινό, ντε και καλά! Κι αυτό μπορεί να γίνει και μέσω φωτογραφίας! Εικονική πραγ-
ματικότητα δεν είπαμε; Αφού, η ζωή μας κατάντησε μια εικόνα, τι πειράζει αν βάλουμε και καμιά ιντερνετική εικόνα στο παιχνίδι; Και τώρα που είπα "παιχνίδι", είσαι; Λέω: είσαι να παίξουμε το παιχνίδι τής παιδικής αθωότητας; Πες πως είσαι παιδί και περιμένεις να ξυπνήσεις ένα πρωί και να βρεις κάτω από το δέντρο...τι; Όχι, πες, κάτω από το δέντρο, πες μου τι δώρο θες να βρεις! Και δε μου λες, όταν ήσουν παιδί υπήρχε Άγιος Βασίλης ή;... Για μένα ήταν άγνωστη λέξη...
...κι επειδή έχω απωθημένα, κάτω από το δέντρο θα ήθελα να έβρισκα ένα ταξίδι! Μακρινό καλέ μου Άγιε! Please! ;)


Υ.Γ Ουφ! Πάλι δεν συγκέντρωσα τις πηγές των φωτογραφιών κι έτσι απλά σημειώνω ότι είναι Google.
Υ.Γ1  Άμα σου αρέσει κάνα σαλόνι, πες το μου κι εδώ είμαι εγώ. Θα σε ακούσω με κατανόηση! Αχαχα!


_________________ Μια Πέτρα _______________________ Foto Google _______________________


Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2014

Αγάπησα μια πολυθρόνα...































































































































































































































































































Κι επειδή έχουμε αποδείξει πως...σαν τον καναπέ μας, αλλά και την πολυθρόνα μας, τίποτα, είπα κι εγώ να ρίξω καμιά ιδέα για διακόσμηση ή για να ευφρανθεί ο μάτης μας! Πέρα από το ειρωνικό της υπόθεσης, όλοι λίγο πολύ έχουμε μια αγαπημένη θέση, για διάβασμα, τηλεόραση ή ραχάτι. Ας πούμε εγώ έχω μια αγαπημένη μπερζέρα στο σαλόνι. Διαβάζω ή απλά χαζεύω. Μη σου πω (πες με ψώνιο τώρα) ότι, όταν δεν κάθομαι επάνω της, την χαζεύω (!) επειδή, πέρα από το ότι μου αρέσει, της έχω αγοράσει κι ένα μαξιλαράκι με γατάκια, που την κάνουν ακόμα πιο πολύ γλύκα! Εσύ; Έχεις κάποια αγαπημένη γωνιά μέσα στο σπίτι; 

(εκτός από αυτήν του υπολογιστή βεβαίως βεβαίως!)


Υ.Γ Ζητώ συγνώμη, αλλά ξέχασα να συλλέξω τις πηγές των φωτογραφιών κι έτσι απλά σημειώνω ότι είναι Google


_________________ Μια Πέτρα ________________________ Foto Google __________________________