Κρυμμένοι φαινομενικά πίσω από μια (υποκειμενική) πραγματι-
κότητα, περνάμε τις ημέρες των γιορτών, ως αόρατοι... Δεν θέλουμε
(όσο γίνεται) να μας ενοχλήσει κανείς, καμία σκέψη, κανένα πρόβλημα. Φυσικά αυτό δεν είναι εφικτό, κι έτσι ο μόνος(;) τρόπος διαφυγής είναι τα στολίδια. Ένα στολίδι περικλείει μέσα του μια δική του αλήθεια, ένα παραμύθι, μια ανάμνηση ανέμελης ζωής, από τότε που όλη μας η ζωή κυλούσε μέσα από αστραφτερές μπάλες και παιχνίδια φαντασίας.
Δεν υπάρχει ευκολότερο πράγμα από το να ξεγελάει κανείς τον εαυτό του. Γιατί ό,τι επιθυμούμε...πρόθυμα και το πιστεύουμε. Η πραγματικότητα, όμως, πολλές φορές είναι διαφορετική... *Δημοσθένης*
Οι άνθρωποι δίνουν περισσότερη αξία σ' αυτό που επιθυμούν και δεν
το αποκτούν, από όση πραγματικά αυτό έχει... *Ουίλιαμ Σαίξπηρ*
...κι έτσι -με επιθυμίες- κυλάει η εορταστική παρένθεση... Το λεωφορείο "ο πόθος για το όνειρο" ξεκίνησε στις 25 του μήνα...
...κι έτσι -με επιθυμίες- κυλάει η εορταστική παρένθεση... Το λεωφορείο "ο πόθος για το όνειρο" ξεκίνησε στις 25 του μήνα...
_________________ Μια Πέτρα _______________________ Foto Google ____________________
Όταν επιθυμείς κάτι πολύ ανοίγουν ακόμα κι οι ουρανοί
ΑπάντησηΔιαγραφήγια να το αποκτήσεις είναι μια θεωρία που ισχύει κυρίως στα παιδιά
Εμείς οι μεγάλοι ψεευτοπορευόμαστε
φιλί γλυκό
Και στον Κοέλιο επίσης, αλλά μέχρι εκεί! Φιλιά!
ΔιαγραφήΚαι αν παίζουμε κρυφτό με την πραγματικότητα αυτές τις γιορτινές ημέρες αυτή έχει έναν τρόπο να μας βρίσκει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο σωστός ο Σαίξπηρ στο συγκεκριμένο θέμα, πάντα εξιδανικεύουμε αυτό που δεν αποκτούμε ίσως γιατί δεν το γνωρίζουμε πραγματικά ή ίσως επειδή θα θέλαμε να 'ναι έτσι.
Φιλί γλυκό Πέτρα μου!!!!!!
ΥΓ: Τι υπέροχη ανάρτηση!
Ίσως επειδή δεν απομυθοποιείται... Φιλάρες :)
ΔιαγραφήΤι όμορφα τα μηνύματα σου σήμερα....!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα όλη μέρα :)
Να είσαι καλά και καλή σου ημέρα!
ΔιαγραφήΚαλησπέρα Πέτρα μου.....! και εδώ ανοίγεις μεγάλο θέμα......! διάπλατο σε κουβέντα και στοχασμό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είναι ντε και καλά αρνητικό ο άνθρωπος κάποιες στιγμές να "ακουμπάει" στο στολίδι......! κάθε άλλο.....! εκεί μαλακώνει το είναι και η ψυχή του. Το γυαλιστερό μπλιμπλίκι, που αιωρείται στο δέντρο, ομορφαίνει το φαίνεσθαι της ζωής μας, έστω για λίγες μέρες. Είναι από εκείνες τις προσπάθειες να ξεγελάσουμε λιγουλάκι την περιρέουσα ατμόσφαιρα γύρω μας.
Πάνω από τον όροφό μας έχουμε μια οικογένεια με ένα ωραιότατο οροφοδιαμέρισμα και φυσικά οικονομική αντοχή. Ουδέποτε στόλισε το μπαλκόνι της ή το σπιτικό της.......!
Για μένα αυτό καθρεφτίζει το γκρίζο της ψυχής τους, τη σνομπαρία στην αναλαμπή του συναισθήματος, στην παγωνιά της ψυχής τους.
Είναι στιγμές που δεν θέλω να είμαι πραγματιστής, που απεχθάνομαι τον ρεαλισμό, που σιχαίνομαι τον ορθολογισμό.
Δεν πήγε μπροστά η ιστορία με αυτές τις σταθερές......!
"Να είστε ρεαλιστές...! ζητείστε το αδύνατο....!" έλεγε κορυφαίο σύνθημα του Μάη του 1968
Ας αφεθούμε λοιπόν αγκαλιά με τα στολίδια και τη θαλπωρή τους.
Σε φιλώ κορίτσι μου.
Α! Προσυπογράφω το σχόλιο του Γιάννη!!!
ΔιαγραφήΜε εκφράζει ΑΠΟΛΥΤΑ!!
Φιλιά! :)))
ΥΓ: Για μένα το λεωφορείο "ο πόθος για το όνειρο" έχει ξεκινήσει από τότε που έχω αναμνήσεις, από τ α4 θαρρώ ☺ Βρε άμα θες έχουν τη διάρκεια που εσύ τους δίνεις ☺☺☺
@ Γιάννη,
Διαγραφήεδώ και στην άλλη ανάρτηση μου, είχες πολύ οίστρο και έγραψες, όχι μόνο υπέροχα πράγματα, αλλά με πολύ ωραίο τρόπο... Άσε που το παράδειγμα σου με τους γείτονες είναι τόσο σοφό...
@ Αριστέα,
Διαγραφήακόμα να μάθω πως το κάνεις αυτό το μαγικό και τα βλέπεις όλα "κάπως"! :)
Κάποτε, σαν παιδί, χάζευα πίσω απ' το ριγωτό τζάμι της κλειστής συρόμενης πόρτας του σαλονιού, το δέντρο που ήταν μέσα με αναμένα τα λαμπάκια. Καθώς αυτά αναβόσβηναν άφηναν το φώς τους και πάνω στις λιγοστές μπάλες και όλο αυτό πίσω απ' το ριγωτό τζάμι γινόταν ζωντανό όνειρο.... Ώρες καθισμένη πάνω σε ένα μαξιλάρι να κοιτάζω να αναβοσβήνουν αλλάζοντας χρώματα τα λαμπιόνια.. Κι όταν η πόρτα άνοιγε και όλα φαίνονταν καθαρά και όχι διάχυτα απ' τη θαμπάδα του ριγωτού τζαμιού δεν είχαν την ίδια αίγλη. Μου περιόριζαν τη φαντασία... το μυστήριο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάποια απ' αυτά τα στολίδια κρατούσαν την ομορφιά τους και τα θαύμαζα ενώ κάποια άλλα ήταν τόσο ίδια μεταξύ τους και τόσο συνηθισμένα που με απογοήτευαν.
Το ίδιο διαπίστωσα κι αργότερα στη ζωή...
Οι άνθρωποι είχαν το μυστήριό τους για όσο πάσχιζα να τους ανακαλύψω.
Μετά όταν χανόταν το μυστήριο, άλλοι με το χρόνο γίνονταν πολύτιμοι και φοβόμουν μην τους χάσω και άλλοι μου ήταν εντελώς αδιάφοροι.
Κι από εδώ Χρόνια πολλά και πολλά φιλιά
Φλώρα, θα ήθελα να το έκανες ανάρτηση αυτό το σχόλιο... Είναι από τα πιο συγκινητικά που έχω διαβάσει...
ΔιαγραφήOriginal y muy bonita,Mia. Feliz año nuevo!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήUn abrazo.
Καλή χρονιά και σε ευχαριστώ πολύ!
ΔιαγραφήΟι επιθυμίες είναι αυτές που μας δίνουν την ώθηση να προχωράμε κι ας είναι αρχικά κάτι με το οποίο ξεγελάμε τον εαυτό μας. Δίχως εκείνες θα μέναμε στάσιμοι, οπότε δεν είναι κακό να πιστεύουμε σ' αυτές. Λεπτό σημείο και κόκκινο σύνορο εκεί που θα οδηγούμαστε στον γκρεμό...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, τα στολίδια, οι ομορφιές που δημιουργούμε γύρω μας-έστω φτιαχτές- δίνουν δύναμη μέσα από την χάρη τους και ηρεμούν την ψυχή, της επιτρέπουν να ονειρευτεί, να πετάξει για λίγο απαλλαγμένη από το φορτίο, ώστε να μπορεί να συνεχίσει να παλεύει μέσα στην ασχήμια!
Ξέρεις από παιδί πίστευα στα "θαύματα" ... Μπορεί να ήμουν νεραϊδοπαρμένο, αλλά όταν ευχόμουν κάτι με όλη μου την δύναμη και πίστευα σ' αυτό πολύ, γινόταν πραγματικότητα... Είναι κάτι που δεν μπόρεσα ποτέ να εξηγήσω μέχρι σήμερα! Με τα χρόνια αυτό ελαττώθηκε, αλλά δεν χάθηκε!
Μήπως είμαι νεραϊδοβροντηγμένο τελικά...;;;;
Πάμε ένα στοίχημα, ποιο είναι το πιο νεραϊδοβροντηγμένο τελικά; Αχαχαχα!
ΔιαγραφήΒρε άμα δεν ταιριάζαμε, δεν θα συμπεθεριάζαμε... Χεχε! ;-)
ΔιαγραφήΣωστό κι αυτό! :)
ΔιαγραφήΓια άλλους είναι τα στολίδια, για κάποιους άλλους τα χόμπι ή ένα βιβλίο, ή ακόμα και η μουσική... Το οτιδήποτε. Πολλά τα "ή", αλλά όλα φωλιασμένα στην ίδια κατηγορία: κρυψώνα. Γιατί όλοι χρειαζόμαστε μια κρυψώνα απ´ την πραγματικότητα, όπου θα ξεκουραζόμαστε/ανεφοδιαζόμαστε, θα ονειρευόμαστε, ή απλώς θα ξορκίζουμε την περιρρέουσα ασχήμια που μας περιβάλλει και μας πνίγει, όπως έκανε η Ανιές, στην Αθανασία του Κούντερα, με ένα κλωναράκι μη με λησμόνει. Την ίδια επίδραση μπορούν να έχουν και οι χίμαιρες - αναλόγως. Την ίδια επίδραση είχε κι αυτή η φωτογραφία, όταν την είδα εδώ - και ξέρεις το γιατί. Και την ίδια επίδραση θα έχει σε σένα το "σ´ αγαπώ" που θα σου αφήσω σε μια γωνίτσα για να το βρεις. :))
ΑπάντησηΔιαγραφήΟτιδήποτε, έχεις τόσο δίκιο, αρκεί να ξεφεύγει το μυαλό(το ποιο; χαχα!)
ΔιαγραφήΕίσαι το πιο αγα-πόνι του κόσμου όλου............ Έλιωσα σαν.........σοκολατένιο μελομακάρονο! :))
Δε θέλω να με ενοχλούν τα προβλήματα ποτέ, όχι μόνο τις γιορτές, αλλά τέλος πάντων!!...από κρυψώνες που λέει και η Λυσσίπη, άλλο τίποτα...και τις χρειαζόμαστε όλες!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠώς αλλιώς θα τη βγάλουμε καθαρή?...χωρίς κρυψώνες θα λαλήσουμε!
Ναι παιδιά μου, έχετε δίκιο, με ο,τι μπορεί ο καθένας ας ξεχαστεί (εξαιρούνται τα ναρκωτικά! χαχα)
ΔιαγραφήΦαντασου την ζωή μας χωρίς επιθυμίες χωρις ονειρα.. .. τι ανιερή που θα ήταν..!! τα ονειρα την ομορφαίνουν .. οπου και να είναι ακουμισμενα.. η επανω σε λεωφορειο.. η μεσα στην καρδια μας.. Πετρίνα μου.. οπότε ας στολίσουμε στιγμές μας.. να πάρουμε μια ανασα .. να διωξουμε τα προβλήματα ..για λίγο.. γιατί σιγουρα θα ειναι εκει και θα μας περιμενουν ... από εμας εξαρταται πως θα τα αντιμετωπίσουμε...!!! να έιχεις μια ομορφη χρονια Πετρίνα μου.. με τα καλυτερα της..!! φιλακιαααα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣοφό απόσταγμα αγαπημένου Σμαραγδιού... Σε ευχαριστώ πολύ!
ΔιαγραφήΗ φύση του ανθρώπου είναι ονειροπόλα.....μερικών μάλιστα στον υπερθετικό βαθμό, έτσι μπορούμε να επιβιώσουμε, να διαχειριστούμε τη σκληρότητα του κόσμου μας, τις αντιξοότητες της ζωής, φάρμακο η φύση, η ανόθευτη ομορφιά της, φάρμακο η τέχνη, το θέατρο, η μουσική, τα εικαστικά, διέξοδοι κινδύνου απαραίτητες για την επιβίωση, οι φίλοι, τα κατοικίδια, τα βιβλία,τα στολίδια , τα ενθύμια, μ΄αυτά πορευόμαστε κι αν πολλές φορές τα υπερτιμάμε κι αυτό είναι μέσα στο πρόγραμμα εκπαίδευσης μέσω εμεπιριών...Καλή χρονιά Πετράδι, να είσαι γερή και να χαρείς ότι επιθυμείς!!! Σε φιλώ
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ,τι μπορούμε ας κάνουμε, γιατί η πραγματικότητα είναι δίκοπο μαχαίρι. Καλή χρονιά :)
ΔιαγραφήΜαγευτικές οι φωτογραφίες με τα χιόνα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάποιους ανθρώπους δυστυχώς ή ευτυχώς δεν μπορούμε να τους διαλέξουμε όμως σίγουρα όλοι θέλουμε αληθινούς ανθρώπους κοντά μας!!
Α ευχαριστώ! Φιλιά και καλή χρονιά :))
ΔιαγραφήΠολυ ομορφα μηνυματα!! και απο δω Χρονια πολλα, Καλη Χρονια να εχουμε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή και δημιουργική χρονιά! Σε φιλώ :))
ΔιαγραφήΧρόνια πολλά Πέτρα μου!! Θέλει τέχνη κι αυτό το ξελόγιασμα!! Κι ας είναι έστω στιγμιαίο!! Φτάνει να μην γίνει αντανάκλαση φυγής όλη μας η ζωή!! Η αξία του είναι στην προσωρινότητά του πιστεύω!! Στο χέρι μας είναι να χει και διδακτική αξία εκτός από αισθητική!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή χρονιά να χεις συμπεθέεερα μου!! Να περάσεις πολύ όμορφα και να χαθείς σε αγκαλιές και φιλιά!! Εύχομαι ένα αισιόδοξο, δημιουργικό και γεμάτο ανθρωπιά 2015!! Να σαι καλά, γερή, δυνατή κι εσύ κι η οικογένειά σου κι όσο μπορείς να χαμογελάς και να απολαμβάνεις στιγμές!!!
Φιλάκια ολόγλυκα!! ♥
Ανταποδίδω τον υπέροχο χείμαρρο των ευχών σου συμπεθερόνι κουκλί και πολλά φιλιά :)))))
ΔιαγραφήΔιάβασα το κείμενο του Mario de Andrade και κάτι μου θύμιζε επειδή το έχω διαβάσει στα Ισπανικά !!! Σε χαίρομαι γιατί με αντιπροσωπεύει απόλυτα και είναι ο καλύτερος τρόπος αποχαιρετισμού του παλιού χρόνου !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια το ξελόγιασμα των γιορτών είναι και αυτός ένας τρόπος να νιώσουμε πιο κοντά τους αγαπημένους μας !!!
Και γιατί όχι να παραμυθιαστούμε μαζί με τα παιδιά για τη μαγεία των γιορτών !!!!
΄΄Για να γυρίσει ο ήλιος , θέλει δουλειά πολλή΄΄ Πέτρα μου και εμείς πρέπει να την κάνουμε αυτή τη δουλειά για ποιότητα στη ζωή μας !!! Καλή Χρονιά με ότι επιθυμείς για να είσαι καλά !! Σε φιλώ με αγάπη
Από αύριο δουλειά! ;) Καλή χρονιά πολλά φιλιά!
ΔιαγραφήΠέτρα μου γλυκιά σου εύχομαι Καλή χρονιά γεμάτη Αγάπη, Αληθινούς Ανθρώπους, Υγεία, Αληθινά Χαμόγελα, Κατανόηση και Ελπίδα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιάβασα και τα δυο σου κείμενα και συμφωνώ απόλυτα!
Σε φιλώ, να περάσεις υπέροχα!
Πολλά φιλιά!
Κατερίνα μου να είσαι καλά και ο,τι επιθυμείς! Καλή χρονιά με υγεία! Φιλάκια :))
ΔιαγραφήΚαλή χρονιά και ευτυχισμένη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ και ανταποδίδω! :))
ΔιαγραφήΕ Πετρούλα μου... ήρθα για τις φωτογραφίες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακάρι να είχα περισσότερο χρόνο να σε απολαμβάνω με την ησυχία μου! Και μακάρι να είχα την ευκαιρία να σε γνώριζα απο κοντά!
Καλή Χρονιά να έχεις, πάντα με Υγεία και Αγάπη όπως μου αρέσει να λέω...
Και νομίζω οτι η σακούλα σου έχει πάρα πολλές καραμέλες ακόμη , δώσε κατι και σε εμάς Ζαχαρένια μου!
Φιλάκια πολλά!
Από κοντά; Δεν είναι και αδύνατο, μη νομίζεις, με λίγη προσπάθεια κανονίζεται ;) Φιλιά πολλά και καλή χρονιά! :))
ΔιαγραφήΜεγάλες αλήθειες! Από την άλλη όμως αν λέγαμε ότι τα έχουμε όλα θα μέναμε στάσιμοι. Με φιλότιμο και ευγνωμοσύνη συνεχίζουμε τον αγώνα για την κατάκτηση των καινούριων ονείρων μας! Μουτς!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι! Γερά με τσαμπουκά :))
ΔιαγραφήΈτσι είναι, το έχω φιλοσοφήσει κι εγώ το πράγμα... Καλή χρονιά καλή μου Πέτρα! Ό,τι κι αν επιλέγεις να κάνεις, ό,τι κι αν σου συμβαίνει, ό,τι κι αν έρθει τον χρόνο αυτό τον νέο στη ζωή σου, ας είσαι καλά, δυνατή, ευτυχής και με αισιόδοξη διάθεση να το αντιμετωπίσεις και να το φιλοσοφήσεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε φιλώ γλυκά!
Εύα μου, πολύ ουσιαστικό το μήνυμα σου και με συγκίνησες :)
ΔιαγραφήΕυχαριστώ κι ανταποδίδω από καρδιάς! Φιλιά πολλά και καλή χρονιά με επίτευξη στόχων ;)
Α, εγώ, το φαντάζεσαι μάλλον, θα υποστηρίξω με σθένος το στολίδι και την αξία του, τη διαφυγή από την πραγματικότητα! Γιατί σου δίνει τη δυνατότητα να φτιάξεις μια άλλη πραγματικότητα, που μπορεί να μην είναι αληθινή, αλλά δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να γίνει!!!! Αλλά κι αν δεν γίνει, θα έχει καθαρίσει η ψυχή σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλές ουτοπίες!
Ήμουν σίγουρη ότι θα σου άρεσε αυτό το θέμα Αλεξάνδρα μου, επειδή έχεις λατρεία στο στολίδι που δίνει χαρά στην ανθρώπινη ψυχή! Καλές ουτοπίες, δε λες τίποτα!
Διαγραφή