Νισάφι πια εδώ μέσα! Νυχτερίδες κι αράχνες γλυκιά μου είχαν χτίσει φωλιά! Μιας και μπήκα να ξαραχνιάσω ολίγον τι, είπα να κεφάρουμε λιγάκι! Τι λες, είσαι; Σπάμε τις στενόχωρες σκέψεις με υποθετικά "πρωτοσέλιδα" σενάρια! Αν ήταν να γινόσουν -έστω και- μια φορά
στη ζωή σου πρωτοσέλιδο σε ένα περιοδικό για ποιο λόγο θεωρείς ότι θα ήσουν άξια/ος, ούτως ώστε να φτάσει η αφεντιά σου ως εκεί ;; Άντε, απαντώ εγώ πρώτη για να σε βγάλω από τη δύσκολη θέση! Εγώ,
αν γινόμουν πρωτοσέλιδο θα 'ταν για τη φωτογένεια μου! Μη βαράς μανίτσα! :)) Σειρά σου τώρα: Για πες! Αδημονώ! Εκτός κι αν είσαι σκέτο έγκλημα!
Κι ύστερα ήρθε το σχόλιο της Κανελλάκη κι επειδή όντως θα γινόταν το πιο όμορφο εξώφυλλο, το παραθέτω εδώ: "Οπότε αν ήταν να γίνω εξώφυλλο, θα σκεφτόμουν μια συλλογική φωτογραφία με τους φίλους μπλογκερς. Στο κέντ-
ρο η Αριστέα με πινέλα και τελάρα, εσύ δίπλα της με μια βαλίτσα (με ροδάκια εννοείται), ο Πέτρος με καπέλο καπετά-
νιου κι ένα πηδάλιο στα χέρια, το Μαράκι με την κάμερά της να φωτογραφίζει τον φωτογράφο, ο Γιάννης με κρεμα-
σμένα στο λαιμό του μπομπίνες και φιλμάκια και το Ελενάκι με σαγιονάρες και ψάθινη τσάντα, έτοιμη για διακοπές"
___________________ Μια Πέτρα _________________ Foto Vogue _______________________________
