Σάββατο 28 Ιουνίου 2014

Είναι πλάνα τα σύννεφα...

































  



Δεν έχω φτερά αλλά μπορώ να κλείσω τα μάτια.
Να περιπλανηθώ και να ταξιδέψω.
Δεν κοστίζουν τα όνειρα. 
Κι οι πτήσεις είναι δωρεάν.
Τόσο καιρό εδώ κάτω ανταμώνω μίζερα βλέμματα.
Δεν έχω παρά να διαλέξω ένα σύννεφο κι εκεί 
να σκαρφαλώσω.
Μονάχα μην παρασυρθώ απ' το κουβάρι του χρόνου.
Μόνο αυτό με τρομάζει. Το λάθος σύννεφο.
Είναι κάτι σύννεφα που σε ξεγελούν.
Εσύ τα εμπιστεύεσαι κι εκείνα διασκεδάζουν.
Τους λες "έβδομο ουρανό παρακαλώ!"
Κι αυτά τραβούν γραμμή για τα βροχερά απομεσήμερα.
Μια στιγμή μετά είσαι ποτάμι που κυλάς προς τη θάλασσα.
Αλλά έχω λάβει τα μέτρα μου.
Μαθαίνω σιγά-σιγά. Εκπαιδεύομαι.
Τίποτα δεν αφήνω στην τύχη. 
Εγώ. Πρώτα εγώ.
Τα όνειρά μου περνούν από σαράντα κύματα.
Κι ύστερα αρχίζω την απογείωση. 
Δεν παλεύεται αλλιώς. 
Πριν σκουριάσω απότομα ερήμην μου.
Οι ευκαιρίες είναι στιγμές. 
Κι οι στιγμές ευκαιρίες.
Κι υπάρχουν τόσα πλάνα σύννεφα εκεί πάνω...

Προϊόν Πνευματικής Ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται Ρητά Η Αντιγραφή Και Η Αναδημοσίευση
Υ.Γ Κάποια στιγμή το είχα αναρτήσει και στο άλλο μου blog, αλλά, επειδή αγαπώ ιδιαίτερα αυτήν την φωτογραφία,  το μετέφερα κι εδώ. 

_____________ Μια Πέτρα ___________________________________________ Foto ________________________________


21 σχόλια:

  1. Και πολύ καλά έκανες Πέτρα μου!!! Είναι υπέροχο το κείμενο, καθώς και η φωτογραφία!!! Βουρ για το σύννεφο :))) Σε φιλώ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημέρα Πετρουλίνι μου
    Ένα γειτονικό σύννεφο με σένα θα διαλέξω!!!

    φιλάκι γλυκό

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Υποκλίνομαι!!
    Κι εκείνα τα λάθος σύννεφα θα έπρεπε να τα διαλύει ο άνεμος εγκαίρως!!...
    Πολύ καλά έκανες και τα μετέφερες κι εδώ...ωραία η φωτογραφία δε λέω, μα το κείμενο εξαιρετικό!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Βρε βουρ στον πατσά κι ότι γίνει! Πάρε ομπρέλα, αδιάβροχο, γαλότσες, βατραχοπεδιλα, μάσκες, αναπνευστήρες, μπρατσάκια, σωσίβιο, α και μια βαρκούλα από τις περισσευάμενες και βουρ για το πιο το αψυλό το σύννεφο. Καλύτερα μουσκίδι παρά στην βαρεμάρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. «Μαθαίνω σιγά-σιγά. Εκπαιδεύομαι».
    Όνειρο και σύνεση! Έξοχη πρόταση ζωής! Εξαιρετικό το κείμενό σου, Joan.
    Και με πήγες στο «Αν» του Κίπλινγκ:
    Αν να ονειρεύεσαι μπορείς και να μην είσαι δούλος των ονείρων,
    αν να στοχάζεσαι μπορείς, δίχως να γίνει ο στοχασμός σκοπός σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μου αρέσεις που νιώθεις έτσι... Πετρίνα μου..αν προσέχεις το σύννεφο .. θα είσαι μια χαρά.. εξαιρετική σκέψη.. .. σου αφιερώνω αυτό....
    Κόντρα θα παω του καιρού
    κι ας σπάσουν τα φτερά μου
    έτσι κι αλλιώς χωρίς φτερά
    πετώ στα όνειρα μου.......!!! φιλακιαααααα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Η φωτογραφία ονειρική! Κι αυτά τα σύννεφα τα πολυμορφικά μπορείς τελικά να τ' αποφύγεις; Μήπως δεν είναι το ίδιο εκείνο σύννεφο που άλλοτε σε πετάει ψηλά κι άλλοτε σε κάνει λάσπη; Μήπως δεν είναι αυτή η φύση του, ο προορισμός του;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ταξίδι στα σύννεφα που σε εποχή καλοκαιριού αποκτούν στο δείλι χρώματα ανείπωτα.... Καλό Σαββατόβραδο Joan όμορφο σαν τη γραφή σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ακόμα κι αν τα σύννεφα είναι από αυτά που σε ξεγελούν... παραμένουν σύννεφα! Και μπορούν να σε ταξιδέψουν! ;-) όχι??❤

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Πέτρα μου,
    εικόνα και κείμενο μαγεύουν!
    Φιλιά γλυκά και καλή Κυριακή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Είναι υπέροχο πετρούλα μου και η φωτογραφία τέλεια!
    Αχ αυτά τα σύννεφα να σε πηγαίνουν πάντα σε παραδείσους σου εύχομαι!
    Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ωραία φωτογραφία, εκπληκτικό το συνοδευτικό κείμενο, όμως εμένα άσε με να είμαι στη γη. Τα σύννεφα είναι ψηλά και σκιάζομαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Φιλενάδα, απόψε εικόνα και κείμενο είναι συγκλονιστικά!!!!!!!!
    Μέσα από την ψυχή, με στόχο την ψυχή...
    Δε λέω τίποτε άλλο.
    Ίσως το καλύτερό σου!!!!!!!!!!!
    Φιλιά πολλά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Μας αρεσει πολυ και εμας και ευχαριστουμε πολυ Πετρονι!
    Μια βολτα πανω απο τα συννεφα την θελω παντως!!
    Καλη εβδομαδα !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Μαζί μου έλα, πάνω απ' τα σύννεφα
    νύχτα και μέρα, πάνω απ' τα σύννεφα
    πάνω απ' τα σύννεφα, μαζί μου έλα......
    N. Πορτοκάλογλου

    Πάντα με γοητεύανε αυτά τα ταξιδιάρικα σύννεφα, το κείμενό σου πετράδι, απλά υπέροχο και η φωτογραφία μαγευτική, ευτυχώς που τα ανάρτησες εδώ......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Υπέροχο κείμενο, εξαιρετική φωτογραφία!!
    (και τώρα που άφησα το σχόλιο, πάω να ματαξαναδιαβάσω το κείμενο, γιατί ομολογουμένως ξετρελάθηκα...)
    Φιλιά πολλά! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Είναι εκπληκτικό το κείμενό σου Πέτρα μου!! Κι ας είναι λίγο θλιμμένη η φωτό, σε ταξιδεύει αυτό το μυστήριο που αποπνέει!!
    Είναι πολύ τρυφερά τα συναισθήματά σου!! Μόνο ντόμπρα και πάλλευκα σύννεφα να σε ταξιδεύουν!! Μακριά από τα πλάνα!! ♥
    Φιλιά αγάπης!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Άσπρα, μπαμαπακένια...από μικρή ήθελα κάποτε να τα πιάσω, να δω πόσο μαλακά είναι!
    Μεγάλωσα...μόνο να τα ζωγραφίσω μπορώ!
    Αλλά τα όνειρα ευτυχώς συνεχίζουν να ταξιδεύουν....
    :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Καλοί μου φίλοι,
    σας ευχαριστώ όλους σας πάρα πολύ για τα καλά σας λόγια!
    Εγώ έχω φάει κόλλημα με αυτήν τη φωτογραφία και γι' αυτό εξέθεσα και το ποίημα στα μάτια σας!
    Για χάρη του βασιλικού ποτίστηκε κι η γλάστρα ;)
    Σας φιλώ όλους και να έχετε έναν καλό (καλοκαιρινό λέμε!) μήνα :)) Καλό μεσημέρι :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Καλά έκανες και το έβαλες ξανά, γιατί εγώ δεν το είχα διαβάσει και μ' άρεσε πολύ!!!!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή