Σάββατο 3 Οκτωβρίου 2015

Όταν ο Τιτανικός διαφήμιζε το πρώτο του ταξίδι...



Αυτή είναι η αφίσα που διαφήμιζε το παρθενικό (και μοναδικό...) ταξίδι του Τιτανικού. Το πλοίο ξεκίνησε στις 10/4 και βυθίστηκε στις 14/4/1912

Οι εγκαταστάσεις της πρώτης θέσης είχαν σχεδιαστεί για να αποτελέσουν την κορωνίδα της άνεσης και της πολυτέλειας, με ένα γυμναστήριο, πισίνα, βιβλιοθήκες, ακριβά εστιατόρια και πολυτελείς καμπίνες. Ένας ασύρματος τηλέγραφος φρόντιζε τις ανάγκες των επιβατών και χρησίμευε επίσης για επιχειρησιακή χρήση. Αν και ο Τιτανικός είχε προηγμένα χαρακτηριστικά ασφάλειας όπως στεγανά διαμερίσματα και ενεργοποιούμενες εξ αποστάσεως υδατοστεγείς πόρτες, δεν υπήρχαν αρκετές σωστικές λέμβοι για όλους όσους επέβαιναν στο πλοίο λόγω παρωχημένων κανόνων ναυτικής ασφάλειας. Ο Τιτανικός είχε αρκετές λέμβους μόνο για 1.180 ενώ στο παρθενικό του ταξίδι μετέφερε 2.224 επιβάτες και πλήρωμα. Οι πληροφορίες από εδώ

Η αντίστοιχη ταινία αποδείχτηκε τεράστια καλλιτεχνική και εισπρακτική επιτυχία. Προτάθηκε για 14 Όσκαρ κερδίζοντας 11, μεταξύ των οποίων Καλύτερης Ταινίας και Σκηνοθεσίας, και έγινε η μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία όλων των εποχών. O σκηνοθέτης της ταινίας είναι ο Τζέιμς Κάμερον ο οποίος και δήλωσε: "Η ιστορία δεν θα μπορούσε να γραφτεί καλύτερα... Η αντιπαράθεση των πλού-

σιων και των φτωχών, οι ρόλοι των φύλων που φτάνουν μέχρι το θάνατο (οι γυναίκες πρώτα) η στωικότητα και η ευγένεια μιας περα-
σμένης εποχής, η υπεροχή του σπουδαίου αυτού πλοίου σε συνδυασμό με την τρέλλα του ανθρώπου που το οδήγησε στο σκοτάδι. Και πάνω από όλα το μάθημα: ότι η ζωή είναι αβέβαιη, το μέλλον άγνωστο... το αδιανόητο πιθανό." Οι πληροφορίες από εδώ

Συμβαίνουν και στα πιο διάσημα ναυάγια. Μπορεί να είναι η ταινία των... 11 Oscars, όμως οι γκάφες που βγήκαν στη μεγάλη οθόνη είναι πολλές. Ευτυχώς για τους συντελεστές της ταινίας, τα περισσότερα από αυτά δεν τα πρόσεξε ποτέ το κοινό. (πηγή Tromaktiko)
Στον Τιτανικό, λοιπόν, σε περίπτωση που δεν ξέρετε...
...τα κενά αυξομοιώνονται
...τα μέταλλα χαρακώνονται σαν αφρολέξ
...η ελιά της Κέιτ Γουίνσλετ αλλάζει θέση
...οι τιράντες του Λεονάρντο Ντι Κάπριο εξαφανίζονται με μαγικά
...τα μαλλιά του χτενίζονται ενώ χορεύει ξέφρενα
...οι κάμερες βρίσκουν έναν τρόπο να μπουν στο πλάνο
...τα αντικείμενα μεταλλάσσονται στα χέρια των πρωταγωνιστών
...μέρος του καταστρώματος εξαφανίζεται
...και εμφανίζεται ανάλογα με την περίπτωση
...τα σακάκια αλλάζουν χρώμα και μέγεθος

Ιστορία όμως άφησε και το τραγούδι τής ταινίας...εδώ!
Τέλος, στην Ελλάδα κάθε κίνηση (κυρίως πολιτική) που θεωρείται ατυχής (κοινώς πάει για φούντο!) χαρακτηρίζεται ως "Τιτανικός".
Κι ύστερα ήρθε το Διπλανούλι μου κι έδωσε μέσα σε ένα σχόλιο (πιο κάτω), την πιο σοφή απάντηση: "Έχω την αίσθηση πως αυτό το κράτος δεν είναι μόνο ο Τιτανικός, αλλά και το παγόβουνο, γιατί έχει μια τάση να καταστρέφει τον εαυτό του". 
Όποιος έχει λίγη υπομονή, διαβάζοντας τον τρόπο που γυρίστηκε η ταινία, θα καταλάβει τι σημαίνει η τέχνη του κινηματογράφου..
Ρε παιδιά...θυμάται (!) κανείς, αν όντως η ορχήστρα εξακολουθούσε να παίζει μουσική, ενόσω το πλοίο βυθιζόταν ή είναι μούφα; 








































_____________ Μια Πέτρα _________ foto και φωτογραφικό ρεπορτάζ _________

44 σχόλια:

  1. Εδώ κοντεύει το κράτος να βυθιστεί αύτανδρο κι ακόμη παίζει η ορχήστρα
    κι εσύ μου μιλάς για τον τιτανικό;
    Ως ταινία είχε το ενδιαφέρον της, έρωτας, μελό μαζί με χλιδή κλπ. κλπ....
    εμείς σαν Ελλάδα βυθιζόμαστε χωρίς έρωτα, μελό και χλιδή....
    Φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μα χωρίς έρωτα, χλιδή, μελό...θα πεθάνουμε από πλήξη...! :))

      Διαγραφή
  2. Πολυ δυνατη ταινια!
    Πολυ μεγαλη τραγωδια και οπως παντα αιτια η αλλαζονεια του ανθρωπου...
    Ναι, στην ταινια επαιζε! Δεν ξερω στην πραγματικοτητα...
    Φιλια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τόση διαφήμιση για ένα ναυάγιο...κάτι μου θυμίζει αυτό εμένα...!

      Διαγραφή
  3. Προσοχή! Προσοχή!
    Μην αναφέρεις τέτοιες λέξεις
    για ευνόητους λόγους...σύμφωνοι;

    Σε φιλώ γλυκά ♥♥ (Η ταινία παρακαταθήκη! )

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Γενικά μου την δίνει ο Ντι Κάπριο!! Ηταν σοβαρός λόγος να μην την δω αλλά πες πες την είδα με την οικογένεια! Και μόνο που ξέρεις ότι ήταν αληθινή ιστορία σου σηκώνεται η τρίχα... Εννοείται και η μισή αίθουσα φώναζε, κάνε πιο κει μουλάρα να ανέβει και το παληκάρι αλλά μπα!! Το παληκάρι είχε γίνει κατεψυγμένο!!
    Οσο για το τραγούδι ανατριχίλα κι αυτό!! Μοναδική Ντιόν!!

    Κοντά στο 2000, αγόρασα ένα βιβλίο, που το χω ακόμα, Ψαλμοί στο τέλος του ταξιδιού, του Ερικ Φόσνες Χάνσεν. Είχε να κάνει με την ιστορία των μουσικών της ορχήστρας, όχι ιστορικά αλλά μυθιστορηματικά ως επί το πλείστον.
    Σαν υστερόγραφο όμως ο συγγραφέας παραθέτει: τα πραγματικά ονόματα των 8 μουσικών και το γεγονός από μαρτυρίες διασωθέντων ότι όντως έπαιζαν μέχρι τέλους. Μάλιστα αναφέρει ότι δεν ήταν κάποιος ψαλμός αλλά μάλλον ένα μελαγχολικό βαλς της εποχής , το Songe d 'automne (Φθινοπωριάτικο όνειρο).
    Επίσης αναφέρει στην περίπτωση ενός μουσικού ότι όταν οι γονείς του προσπάθησαν να αποσπάσουν μια μικρή αποζημίωση από την εφοπλιστική εταιρεία λόγω της απώλειας του γιου τους, δεν πήραν τίποτα και πλήρωσαν κι από πάνω 5 σελίνια την εταιρεία για την απώλεια στολής του μουσικού!!!!!!!!

    Σε φιλώ και καλό σ/κ να χεις!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πάρα πολύ χρήσιμες πληροφορίες έμαθα και σήμερα από σένα συμπεθερόνι μου! :)

      Διαγραφή
  5. Ναι, πολύ ωραία ταινία και φυσικά δεν πρόσεξα τίποτε από όλες αυτές τις γκάφες. Πάντως, η τρέλα του ανθρώπου οδηγεί στο σκοτάδι λαούς ολόκληρους όχι μόνο ένα πλοίο!
    Καλό Σαββατόβραδο Πετρούλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άσε που δεν είχαν σωσίβια για όλους και χάθηκαν πολύ περισσότεροι άνθρωποι...

      Διαγραφή
  6. οκ Με πρόλαβε η Μαρλέν. το βιβλίο το 'χω κι εγώ ( πάρα πολύ συγκινητικό) και έτσι από κει βρήκα κι εγώ τις σχετικές πληροφορίες που σου έγραψε!
    Το'χα πάρει μετά την ταινία γιατί και με την ταινία είχα συγκινηθεί ( και όσες φορές την είδα στο τέλος έκλαιγα!!! )
    Εσύ;
    Φιλιά♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ ζήτημα αν την έχω δει μια φορά, δεύτερη πάντως δεν θυμάμαι!

      Διαγραφή
  7. Το μέχρι ποια ακριβώς στιγμή έπαιζαν οι μουσικοί είναι θέμα που συζητήθηκε πολύ, το πλέον πιθανό είναι ότι έπαιζαν μέχρι μισή ώρα περίπου πριν την βύθιση του πλοίου που το κατάστρωμα είχε ακόμα κλίση βατή.
    Το τελευταίο κομμάτι που λέγεται ότι έπαιξαν ήταν το Songe d 'automne, γνωστό στην Αγγλία ως Automne πράγμα που όταν το ανέφερε στην Αμερική σε συνέντευξη Χάρολντ Μπράιντ ο δεύτερος ασυρματιστής του Τιτανικού, που δεν είχε φανταστεί ότι το κοινό δεν θα καταλάβαινε, νόμιζαν ότι πρόκειται για τον ύμνο God Of Mercy And Compassion, γνωστό στην Αμερική ως Automne από τη μουσική που συνοδεύει τον ύμνο, έτσι προήλθε ο θρύλος ότι ήταν ύμνος το τελευταίο που έπαιξαν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τις πληροφορίες και να είσαι καλά! Καλή σου μέρα :)

      Διαγραφή
  8. Τρομερό ταξίδι, απίστευτη τραγωδία...η ταινία πάλι ήταν εντυπωσιακή δεν μπορώ να πω. Η λεπτομέρεια με τους μουσικούς δεν ξέρω αν έγινε στην πραγματικότητα αλλά έμεινε στην ιστορία...τόσες γκάφες είχε η ταινία ε? Δεν το πρόσεξα τότε ήμουν πολύ μικρή όταν την είδα!Όμορφη Κυριακή Πέτρα μου<3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εντυπωσιακός ήταν ο τρόπος (κι ο κόπος) για το γύρισμα αυτής της ταινίας :))

      Διαγραφή
  9. Η ταινία ουδεμία σχέση είχε με την πραγματική ιστορία του Τιτανικού. Ήταν ένα γλυκανάλατο λαβ-στόρυ, με φόντο το διάσημο ναυάγιο. Πετυχημένη συνταγή για τη χολυγουντιανή παραγωγή ταινιών που εμπορεύονται τραγικά γεγονότα για να πουλήσουν. Διαβάζοντας μαρτυρίες επιζόντων και βιβλία που αναφέρονται στο ναυάγιο και έχοντας επισκεφτεί την έκθεση με τα ευρήματα του Τιτανικού που είχε οργανωθεί μια χρονιά στο Ζάππειο, θυμάμαι κι εγώ ότι όντως η ορχήστρα έπαιζε με αυτοθυσία ως την τελευταία στιγμή κυριολεκτικά. Κάποιοι μάλιστα είχαν "σπάσει" και έκλαιγαν περιμένοντας το οριστικό τέλος τους. Ήταν ίσως η κορωνίδα της υποκρισίας και της ξιπασιάς που χαρακτήριζε την πλοιοκτήτρια εταιρεία, που διαφήμιζε το πλοίο σαν "αβύθιστο". Η συμπεριφορά τους στους τριτοθεσίτες επιβάτες ήταν εγκληματική. Ούτε τη στοιχειώδη προετοιμασία να οργανώσουν την επιβίβαση σε λέμβους δεν είχαν. Κι έτσι οι πρώτες βάρκες έφυγαν με ελάχιστους επιβάτες (Α' θέσης), ενώ θα μπορούσαν να είχαν γλυτώσει πολλοί ακόμα.
    Αυτό το ναυάγιο σηματοδότησε την ανθρώπινη ματαιοδοξία αλλά και την επιβεβαίωση πως ακόμα κι ο θάνατος είναι ταξική υπόθεση.
    Και δυστυχώς οι Τιτανικοί ολοένα και πληθαίνουν. Μόνο που τώρα τους πνίγουμε δίχως μουσική υπόκρουση, αλλά με συνοπτικές διαδικασίες. Μήπως να ζητάμε και αποζημίωση απ' τους συγγενείς τους για χρήση υδάτινου τάφου;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όντως Μαρία, άλλωστε στο λινκ τής βικιπαίδεια, που αφορά την ταινία- αναφέρει ποια πρόσωπα ήταν πραγματικά από τους ήρωες.. Και φυσικά κάθε ταινία έχει έντονο το στοιχείο της μυθοπλασίας..

      Διαγραφή
    2. Μόνο που τώρα τους πνίγουμε δίχως μουσική υπόκρουση, αλλά με συνοπτικές διαδικασίες.
      Μήπως να ζητάμε και αποζημίωση απ' τους συγγενείς τους για χρήση υδάτινου τάφου;
      Υποκλίνομαι!!!

      Διαγραφή
    3. Σύμφωνα με τα δεδομένα της εποχής ο Τιτανικός ήταν ό,τι πιο κοντά στο αβύθιστο, μπορούσε να επιπλεύσει με 4 στεγανά πλημμυρισμένα, ακόμα και με 5 αρκεί να ήταν τα πρώτα πέντε. Αν ο Μέρντοκ αντί να αποφύγει το ναυάγιο είχε πάει σε μετωπική σύγκρουση θα είχε σωθεί. Αυτό που έγινε δεν μπορούσαν να το προβλέψουν κατά πολύ επειδή αγνοούσαν πολλά την εποχή εκείνη για την ελαστικότητα των μετάλλων που ένα κύτος πλοίου πρέπει να διαθέτει. Η ειρωνία είναι ότι ο Τιτανικός είχε περισσότερες βάρκες από όσες έλεγε ο κανονισμός, έπρεπε να έχει 16, είχε 20. Ο κανονισμός είχε μείνει πίσω από την ραγδαία αύξηση του μεγέθους των πλοίων.
      Πραγματικά αβύθιστο ήταν μόνο ένα πλοίο, ο Μέγας Ανατολικός ( η πλωτή πολιτεία του Βερν ) που είχε ένα δεύτερο κύτος μέσα από το πρώτο αλλά αυτό τον έκανε πολύ βαρύ και δημιουργούσε άλλα θέματα.

      Διαγραφή
  10. Λείπω σχεδόν μια εβδομάδα, ίντερνετ ούτε για δείγμα, κι έρχομαι πάλι στον πολιτισμό και πέφτω στον Τιτανικό!...Τι είμαι το παγόβουνο?
    Θυμάμαι όμως πως η ορχήστρα έπαιζε μέχρι το τέλος!!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχαχαχα! Το χιούμορ σου πάντως παραμένει απαράμιλλο! :))

      Διαγραφή
  11. Εγώ σε αντίθεση με όποια ξέρω δεν έκλαψα καθόλου με την ταινία. Η ιστορία δε θλιβερή κυρίως για τα μηνύματα που συνοδεύει.
    Έχω την αίσθηση πως αυτό το κράτος δεν είναι μόνο ο Τιτανικός, αλλά και το παγόβουνο γιατί έχει μια τάση να καταστρέφει τον εαυτό του.
    Σε φιλώ και σε καληνυχτίζω blogονονά μου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Διπλανούλι, "έγραψες" για τα περί παγόβουνου!! Αυτός είναι κι ο λόγος που σε έκανα ανάρτηση!! :))

      Διαγραφή
    2. Σε ευχαριστώ νονά, με τιμάς! :)

      Διαγραφή
    3. Ε, εγώ φταίω που "ζωγραφίζει" το Διπλανούλι μου; Εγώ "φταίω" που έπιασε τόπο το λάδι που του έριξα;;; !!!!

      Διαγραφή
  12. Τις γκάφες Πέτρα μου ποιος θα τις επερνε χαμπαρι..στην ταινια οταν το θεμα τον καθήλωνε κυριολεκτικά;...θα προτεινω στην εγγονη μου που εχει σπουδασει σκηνοθεσία.. να δει την ανάρτηση σου και να παει στις παραπομπες σου...ο συνηρμός του Τιτανικου με την χώρα μας.. θα συνφωνήσω με την διπλανη μου όσο για την ορχήστρα... τα εχουν πει οι φίλες ... φιλακιααααα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Α, θα την ενδιαφέρει η ταινία από κάθε άποψη, πες της να διαβάσει και το λινκ της βικιπαίδεια :)

      Διαγραφή
  13. Ζητώ συγνώμη από το Παλομάκι που έσβησα κατά λάθος το σχόλιο της, αλλά το παραθέτω ατόφιο εδώ:

    paloma:

    "Όταν βγήκε η ταινία ήμουν σε αρκετά νεαρή ηλικία, οπότε μου ήταν δύσκολο να συνειδητοποιήσω τα σκηνοθετικά λάθη.. πάντως, είχε αρκετά και δεν καταλαβαίνω γιατί έπρεπε να πάρει όσκαρ σκηνοθεσίας-κάτι βρωμάει σ αυτή τη διαδικασία με τα όσκαρ-! Χαχα!
    Όντως η Ελλάδα θυμίζει έναν Τιτανικό, αλλά θα συμφωνήσω με την blogger της διπλανής πόρτας πως μόνο ο Τιτανικός δεν είναι αρκετός για να μας περιγράψει!
    Φιλιά πολλά!"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εντάξει, εδώ φαίνεται ότι Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει, αλλά τι να κάνω;
      Πήγα να σβήσω το άκυρο σχόλιο της Παλόμα και σβήστηκε και το κανονικό :((

      Πάντως Παλομάκι μου, ως παραγωγή θεωρώ πως ήταν φοβερή! 11 Όσκαρ ποτέ δεν κατακτώνται τυχαία :))

      Διαγραφή
  14. Α, Πέτρα μου, είχ απάθει τρέλα με τον Τιτανικό και όχι μόνο λόγω της ταινίας ή του συμπαθή Leo αλλά κυρίως για την αληθινή της ιστορία. Πάντως, από κάποιο ένθετο ντοκουμέντο που έχω για το ναυγάγιο, λένε πως η ορχήστρα όντςω έπαιζε μέχρι που βθιζόταν το καράβι και όχι δεν είναι μια από τις γκάφες (και πολλά σκηνοθετικά λάθη, ω ναι!) της ταινίας. Έχω δει τα πάντα που αφορά τον Τιτανικό, από τα γυρίσματα μέχρι και το μουσείο, που θυμάμαι το 2009 αν δεν κάνω λάθος γίνει στο Ζάππειο και είχ απάει και πραγματικά έμεινα με το στόμα ανοιχτό από τα αντικείμενα που σώθηκαν από τότε.

    Δεν ξέρω αν η Ελλάδα είναι μόνο ένας Τιτανικός αλλά σίγουρα κάθε μέρα είμαστε το παγόβουνο....
    Σε φιλώ Πέτρα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κρίμα, εγώ αυτή την έκθεση δεν την είδα, δεν έπεσε στην αντίληψη μου :(

      Διαγραφή
  15. Είμαστε ρεμάλια ως ανθρωπότητα, λέω εγώ, και η αληθινή ιστορία του Τιτανικού το αποδεικνύει για ακόμη μία φορά!
    Όσο για την ταινία...
    συγκρούστηκα με το παγόβουνο!
    Φιλιά, my captain!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και ο αληθινός Τιτανικός κι ο Τιτανικός μαϊμού(!) αυτό αποδεικνύουν!

      Διαγραφή
  16. Υπερπαραγωγή η ταινία, αυτό που μου έμεινε όμως.....είναι η μουσική, η μουσική με μάγεψε, όσο για την πραγματική ιστορία , με συγκλόνισε η έκθεση στο Ζάππειο των πραγματικών αντικειμένων που ανασύρθηκαν όπως και οι πραγματικές ιστορίες των επιβιωσάντων που διάβασα παλαιότερα......η φρικαλεότητα της ταξικής επιλογής,(οι τριτοθεσίτες δεν είχανε πρόσβαση στα καταστρώματα) και σίγουρα ο συνειρμός Τιτανικός-Ελλάδα-Παγόβουνο κλειδώνει πολύ γερά, με την ορχήστρα να παίζει βεβαίως.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οι τριτοθεσίτες τελικά είναι πάντα και παντού τριτοθεσίτες...

      Διαγραφή
  17. Θυμάμαι πως την εποχή που βγήκε η ταινία, εργαζόμουν πολύ κοντά στα (πρώτα) Village Cinemas και καθημερινά γινόταν το αδιαχώρητο, τόσο στα ταμεία όσο και στον (απαράδεκτο) δρόμο, όπου δεν χωρούσε να περάσει γάτα (εγώ, ας πούμε!) αλλά τα διπλοπαρκαρίσματα ήταν αναπόφευκτα.
    Τα 2/3 των "δικών μας" δε, έφευγαν... γκρουπηδόν (sic) και μετά από ώρα(-ες) αναμονής επέστρεφαν ένας-ένας, άπραγοι. Το υπόλοιπο 1/3 έβγαζε, στο μεταξύ, τη δική τους δουλειά. -_- Την επομένη, ξανά τα ίδια!
    Τελικά, την ταινία την είδα αρκετά αργότερα (το '99, νομίζω) και απόρησα για το σαματά που είχε γίνει όταν είχε πρωτοπροβληθεί. Με άφησε αδιάφορη (κάποιοι είπαν ότι ήμουν αναίσθητη). Ε, δεν ξέρω. Δεν με τράβηξε!

    Η ατάκα της διπλανούλας μας, άπαιχτη!

    Φιλιά και από εδώ, Πετραδάκι μου! ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και μένα δεν με τράβηξε η ταινία, η τεχνοτροπία της με τράβηξε πολύ περισσότερο :))

      Διαγραφή
  18. Θα συμφωνήσω κι εγώ πως η ατάκα της συνονόματης διπλανής, τα λέει όλα, όπως και το σχόλιο της Μαρίας (Κανελλάκη)!...
    Όσο για την Ελλάδα?... Είναι ο Τιτανικός, το παγόβουνο, αλλά και ο κακός μας ο καιρός Πετράδι μου!
    Φιλιά γλυκά!
    Μαρίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Πως συνδιάζεις τα πάντα με την επικαιρότητα δεν το έχω καταλάβει ακόμα....!
    Ενδιαφέρουσα πάντως η ανάρτηση σου...... ;)
    Φιλάκι ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. αργησα συμφωνω και εποαυξανω ο αβυθιστος Τιτανικός...................... μα και το ελληνικο εθνος αβυθιστο μοιαζει ισως επειδη γυρω γυρω βρισκεται η θαλασσα και αυτο επιπλεει ετσι τυχαια και μηχανικα μοναδικο το σχολιο της διπλανουλας σε φιλω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι σόι αβύθιστο είναι αυτό το έθνος, με το κεφάλι μέσα στο νερό, δεν ξέρω... Τα φιλιά μου!

      Διαγραφή