✿Μια Πέτρα...

Αυτή είναι η αφίσα που διαφήμιζε το παρθενικό (και μοναδικό...) ταξίδι του Τιτανικού. Το πλοίο ξεκίνησε στις 10/4 και βυθίστηκε στις 14/4/1912

Οι εγκαταστάσεις της πρώτης θέσης είχαν σχεδιαστεί για να αποτελέσουν την κορωνίδα της άνεσης και της πολυτέλειας, με ένα γυμναστήριο, πισίνα, βιβλιοθήκες, ακριβά εστιατόρια και πολυτελείς καμπίνες. Ένας ασύρματος τηλέγραφος φρόντιζε τις ανάγκες των επιβατών και χρησίμευε επίσης για επιχειρησιακή χρήση. Αν και ο Τιτανικός είχε προηγμένα χαρακτηριστικά ασφάλειας όπως στεγανά διαμερίσματα και ενεργοποιούμενες εξ αποστάσεως υδατοστεγείς πόρτες, δεν υπήρχαν αρκετές σωστικές λέμβοι για όλους όσους επέβαιναν στο πλοίο λόγω παρωχημένων κανόνων ναυτικής ασφάλειας. Ο Τιτανικός είχε αρκετές λέμβους μόνο για 1.180 ενώ στο παρθενικό του ταξίδι μετέφερε 2.224 επιβάτες και πλήρωμα. Οι πληροφορίες από εδώ

Η αντίστοιχη ταινία αποδείχτηκε τεράστια καλλιτεχνική και εισπρακτική επιτυχία. Προτάθηκε για 14 Όσκαρ κερδίζοντας 11, μεταξύ των οποίων Καλύτερης Ταινίας και Σκηνοθεσίας, και έγινε η μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία όλων των εποχών. O σκηνοθέτης της ταινίας είναι ο Τζέιμς Κάμερον ο οποίος και δήλωσε: "Η ιστορία δεν θα μπορούσε να γραφτεί καλύτερα... Η αντιπαράθεση των πλού-

σιων και των φτωχών, οι ρόλοι των φύλων που φτάνουν μέχρι το θάνατο (οι γυναίκες πρώτα) η στωικότητα και η ευγένεια μιας περα-

σμένης εποχής, η υπεροχή του σπουδαίου αυτού πλοίου σε συνδυασμό με την τρέλλα του ανθρώπου που το οδήγησε στο σκοτάδι. Και πάνω από όλα το μάθημα: ότι η ζωή είναι αβέβαιη, το μέλλον άγνωστο... το αδιανόητο πιθανό." Οι πληροφορίες από εδώ

Συμβαίνουν και στα πιο διάσημα ναυάγια. Μπορεί να είναι η ταινία των... 11 Oscars, όμως οι γκάφες που βγήκαν στη μεγάλη οθόνη είναι πολλές. Ευτυχώς για τους συντελεστές της ταινίας, τα περισσότερα από αυτά δεν τα πρόσεξε ποτέ το κοινό. (πηγή Tromaktiko)
Στον Τιτανικό, λοιπόν, σε περίπτωση που δεν ξέρετε...
...τα κενά αυξομοιώνονται
...τα μέταλλα χαρακώνονται σαν αφρολέξ
...η ελιά της Κέιτ Γουίνσλετ αλλάζει θέση
...οι τιράντες του Λεονάρντο Ντι Κάπριο εξαφανίζονται με μαγικά
...τα μαλλιά του χτενίζονται ενώ χορεύει ξέφρενα
...οι κάμερες βρίσκουν έναν τρόπο να μπουν στο πλάνο
...τα αντικείμενα μεταλλάσσονται στα χέρια των πρωταγωνιστών
...μέρος του καταστρώματος εξαφανίζεται
...και εμφανίζεται ανάλογα με την περίπτωση
...τα σακάκια αλλάζουν χρώμα και μέγεθος

Ιστορία όμως άφησε και το τραγούδι τής ταινίας...εδώ!

Τέλος, στην Ελλάδα κάθε κίνηση (κυρίως πολιτική) που θεωρείται ατυχής (κοινώς πάει για φούντο!) χαρακτηρίζεται ως "Τιτανικός".
Κι ύστερα ήρθε το Διπλανούλι μου κι έδωσε μέσα σε ένα σχόλιο (πιο κάτω), την πιο σοφή απάντηση: "Έχω την αίσθηση πως αυτό το κράτος δεν είναι μόνο ο Τιτανικός, αλλά και το παγόβουνο, γιατί έχει μια τάση να καταστρέφει τον εαυτό του".

Όποιος έχει λίγη υπομονή, διαβάζοντας τον τρόπο που γυρίστηκε η ταινία, θα καταλάβει τι σημαίνει η τέχνη του κινηματογράφου..

Ρε παιδιά...θυμάται (!) κανείς, αν όντως η ορχήστρα εξακολουθούσε να παίζει μουσική, ενόσω το πλοίο βυθιζόταν ή είναι μούφα;